Eieren van chocolade
Maar goed, een Paasweekend, wat verwacht je dan? Een paasdienst? Juist, dat er dieren van de chocoladepaaseitjes mee gaan snoepen. Velen vinden dat echt wel lekker. Maar ja, chocolade kan echt gevaarlijk zijn voor hond en kat, dus komt het geregeld voor dat we met name honden een injektie geven om te zorgen dat ze alle chocolade weer uitbraken. Dat klinkt heel gemakkelijk, maar voor de hond is het ellendig. Hij braakt dan namelijk niet één, maar wel tien keer, totdat hij helemaal leeg is. Echt wel zielig om te zien.
Dus vroeg één van de assistentes dinsdag of ik veel honden zo’n injektie had moeten geven. Ja; 3 stuks. Allemaal van de chocolade gesnoept? Nee, dat niet.
Kip met scherpe randjes
Hond nummer 2 en 3 waren allebei snel te werk gegaan. Nummer twee zag een stukje kip op een satéprikker vallen en was er meteen bij om heel door te slikken. Hond nummer 3 had in een onbewaakt ogenblik een heel bordje met kipkluifjes op. Hoewel het verrassend vaak goed gaat, kunnen beide voorwerpen kunnen nogal scherp zijn en in de buik van de hond flink schade aanrichten. Dus heb ik de beide kipliefhebbers een injektie om te braken gegeven. Oh, wat voelden ze zich beroerd, maar het was wel een hele opluchting dat die scherpe satéprikker en alle kippenbotjes er uit kwamen. Dat scheelt weer een hoop zorgen.
Vaatdoekjes
Hond nummer één, laat ik hem Bob noemen, had al vaker vreemde voorwerpen op gegeten en had nu, voor de tweede keer, een vaatdoekje op. Nu is Bob een hond van flink formaat en de vorige keer had de eigenaar gewacht tot hij het uitpoepte. Dat had een flink aantal dagen geduurd en ze wilden niet weer zo lang in spanning zitten of het allemaal wel goed zou gaan. Dus kozen ze ervoor om hondlief te laten braken. Niet fris, maar binnen een kwartier na de injektie was het doekje er uit. Maar wat nu te doen om dit in de toekomst te voorkomen?
Tsja, dacht het baasje; ik ga proberen het hem te laten onthouden. Dus elke keer als Bob moest braken riep het baasje: vaatdoekje, vaatdoekje, vaatdoekje. Zal het werken? Zal Bob voortaan misselijk worden bij de gedachte aan een vaatdoekje? Het zal me benieuwen.
Had er dan niemand van de chocolade-eitjes gesnoept?
Jawel, een konijntje dat lekker door de tuin huppelde en geheel tegen de verwachting van zijn bazinnetje in toch bij dat ene paaseitje kon komen, had er smaakvol een stukje vanaf had geknaagd. Oh jee. Bazinnetje was gelukkig heel accuraat en had meteen haar konijntje en het paaseitje gewogen. Zo wist ze me precies te vertellen hoeveel gram Bunny op had en wat hij woog. Of ik hem kon laten braken….
Tsja, dat is nu lastig; konijntjes kunnen niet braken. Hun strottenhoofd is zo gebouwd dat dat gewoon niet kan.
Wat nu?
Eerst maar eens uitzoeken hoe gevaarlijk chocolade nu eigenlijk voor konijntjes is. Er staat van alles over op internet, maar ik heb dat toch opgevraagd bij het officiële bureau voor vergifitgingen. Daar konden ze me gerust stellen. Konijntjes blijken beter tegen chocolade te kunnen dan honden en Bunny had echt te weinig gegeten om er ziek van te worden. Een hele opluchting, zowel voor de eigenaresse als voor mij.
