Komkommertijd?
Komkommertijd is een aanduiding voor de rustige zomerperiode, waarin er weinig nieuws en weinig handel is.
Dus ja, ook wij merken dat de scholen dicht zijn en dat er mensen op vakantie gaan of zijn, maar of het daar nu rustiger van wordt?
Zo hebben we vorige week een aantal flink hectische dagen gehad.
Maandagochtend was ik net bezig om een hond voor sterilisatie onder narcose te brengen, toen er 2 spoedgevallen tegelijk naar de praktijk belden. Oh jee, dat is even stress; hoe lossen we dat op?
De kater die niet kon plassen was er gelukkig al snel. Terwijl de assistentes de operatiepatiënt gingen intuberen, scheren en wassen, kon ik de kater onderzoeken.
Bij deze jongen zat voor de derde keer in 5 dagen tijd de plasbuis verstopt. Arme jongen. Gelukkig zat de blaas nu niet heel erg vol, dus hij mocht even in de opname op verdere behandeling wachten.
Het andere spoedje was er nog niet, dus ben ik toch maar aan de operatie begonnen.
De hond was mooi stabiel in de narcose en de operatie verliep vlot. Mijn hemel, wat een gigantische eierstokken had ze. Ik had wel gehoord dat een collega op de echo had gezien dat er cystes op zaten, maar zo groot had ik ze echt niet verwacht. Voor een hond van dit formaat zou een eierstok van 1,5 – 2 cm (1,5 -2 gram) normaal zijn, die van deze dame waren wel 6-7 cm (60 gram) per stuk. Je kunt je voorstellen dat ze hormonaal nogal ontregeld was.
Tijdens de operatie kwam de 2e spoedpatiënt binnen. We hadden haar de afgelopen weken al eerder met andere klachten gezien, maar nu was ze erg kortademig. Ook zij moest nog heel even wachten, maar kreeg al wel vast extra zuurstof in de speciale zuurstofkooi.
Maar goed. Inmiddels was ik dus klaar met de operatie. Eén van de assistentes verzorgde deze lieve hond verder ( even schoonmaken, ademhaling in de gaten houden, extuberen, en met infuus naar de recovery etc.) ,terwijl ik de plaskater vast narcose injecteerde en vervolgens met de andere assistente röntgenfoto’s van de borstkas van de benauwde hond maakte.
Oeff, dat is niet goed. Helemaal niet goed. Haar longen zitten vol uitzaaiingen van een tumor. Arme meid. Daar kunnen we niks meer aan doen. Dat komt even stevig binnen. Even laten bezinken en me mentaal voorbereiden op het gesprek met de eigenaresse.
Maar nu eerst de plaskater, die inmiddels slaapt, gaan helpen. In zijn hele kleine piemeltje zit natuurlijk de opening van zijn urethra (plasbuis) . Daar breng ik dan een katheter naar binnen. Soms gaat dat soepel, soms niet, omdat hij dan vol blaasgruis zit. In dit geval glijdt de katheter soepel naar binnen. Ik ben begin net te twijfelen of hij dan wel echt verstopt zit, toen ik de katheter vlakbij de blaashals langs iets hards voelde schuren. Oh jee, een steentje. Even iets terugtrekken en met zoutoplossing het steentje uit de urethra terug de blaas in spoelen. Wat nu?
Meteen maar een echo van de blaas gemaakt. Daarop is prachtig 1 steentje te zien van 5 mm groot. Wat een rottig ding. Als de kater plast kan het als een soort kurk in de urethra schieten en dan kan hij niet meer plassen. Dat was nu dus al 3x in 1 week gebeurt. Nu de katheter even vastzetten, zodat het katertje in ieder geval kan plassen (dat is te smal voor het steentje) en dan zo de eigenaar bellen. Het operatief verwijderen van het steentje is de beste optie, maar dat lukt pas morgen.
Carolien, je moet door, je moet nog een gebit van een kat reinigen , er komt een hond voor vaccinatie en er komen nog 2 zieke katten. En dat allemaal voor 12 uur….
En door dus. Helaas, de tweede zieke kat is echt heel ernstig ziek, zo blijkt uit het eerste onderzoek. Die blijft ook nog in de opname voor infuus en nader onderzoek.
De lunchpauze schiet er eigenlijk bij in. Die gaat op aan het bellen van bezorgde baasjes en schrijven van verslagen. En in de middag is er gewoon een continue doorlopend spreekuur.
17.30 uur; er komt een klant niet opdagen. Pfoe, even ademhalen.
17.40 uur: een klant voor vaccinatie: “Zo, lekker rustig hier. Hebben jullie niks te doen in de vakantie? Zeker echt komkommertijd”.
De assistentes en ik keken elkaar betekenisvol aan: Ze moest eens weten.
En wat ben ik blij met een goed team van personeel dat van wanten weet. Anders was het vandaag nooit gelukt om iedereen goed te helpen.
Dood moe loop ik ’s avonds thuis even de tuin in. Er staat een komkommerplant. De oogst is best goed dit jaar. Dus toch komkommertijd.
Hoe het verder ging?
– de gesteriliseerde hond is weer helemaal vrolijk, evenals de plaskater waar ik op dinsdag het steentje uit de blaas heb gehaald. Van de hond met uitzaaiingen in de longen hebben we maandagmiddag al afscheid genomen en de doodzieke poes heeft het helaas ook niet gered. Dit tot groot verdriet van hun baasjes.
Wat een dag…..
